تعیین سطوح پلوئیدی تعدادی از ارقام انگور با استفاده از تکنیک فلوسایتومتری

در این تحقیق 9 رقم انگور vitis vinifera l. با نام های ریش بابا قرمز، فخری، تبرزه قرمز، قزل اوزوم، عسگری، موسکات، خلیلی، سوپریور، و سیاه سردشت مورد مطالعه قرار گرفت. از آنجائی که سطح پلوئیدی و مقدار dna درمقایسه با سایر صفات مرفولوژیکی کمتر در معرض عوامل محیطی و طبعاً انتخاب طبیعی قرار می گیرند و در جریان تکامل نیز پایدارتر می باشند گزینه مناسبی برای بررسی تنوعات بین گونه ای هستند. اطلاعات درمورد مقدار ژنوم و سطح پلوئیدی ارقام مختلف انگور می تواند در برنامه های به نژادی، مطالعه روابط فیلوژنی، ارتباط بین اندازه ژنوم و ویژگی های فیزیولوژیکی و آگرونومی گیاهان، تعیین روش های انگشت نگاریdna برای شناخت جمعیت ها و مشخص نمودن روند جریان ژنی کمک نماید. درتحقیق حاضر برای تعیین سطح پلوئیدی ارقام مختلف انگور تعداد کلروپلاست های سلول های محافظ روزنه شمارش و بررسی فلوسیتومتری بر روی 9 رقم انگور انجام شد. قلمه ها از محل ایستگاه تحقیقات کشاورزی کهریز در اسفند 91 تهیه و پس از ضدعفونی با کاربندازیم 2/0%، در گلدان های حاوی پرلیت کشت شدند و پس از رشد، برگ های جوان آن جهت مطالعات مورد استفاده قرار گرفت. بررسی های فلوسیتومتری با استفاده از فلوروکرومpropidium iodide (pi) انجام شد. اندازه ژنوم انگورها از 17/1پیکوگرم در رقم تبرزه قرمز تا 53/3 پیکوگرم در رقم قزل اوزوم متغیر بود. تحقیق حاضر برای اولین بار اطلاعات دقیقی درمورد سطح پلوئیدی و مقدار ژنوم برخی ارقام انگور کشور را ارائه می دهد. دراین تحقیق علاوه بر سطوح پلوئیدی، اندازه ژنوم این گیاهان مشخص شد که این اطلاعات برای انتخاب والدین قابل تلاقی در برنامه های به نژادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که ارقام مختلف انگور در ایران براساس مقدار ژنوم دارای تنوع بوده و همچنین از نظر سطح پلوئیدی علیرغم عقیده بسیاری از صاحبنظران فقط دیپلوئید نبوده و ارقام تتراپلوئید نیز وجود دارد. می-توان از این نتایج در برنامه های به نژادی و در برنامه های تحقیقاتی آتی جهت شناسائی بهتر ارقام بهره جست.